به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، مرحله دوم طرح «با هم بخوانیم» با مشارکت ۳۵ کتابخانه عمومی منتخب از سراسر کشور شهریورماه سال جاری برگزار شد. کتابخانه عمومی شهدای کاروان پیاده لردگان استان چهارمحال و بختیاری و سکینه موسوی سردشتی، کتابدار این کتابخانه یکی از میزبانان اجرای این طرح بودند.

موسوی که از سال ۱۳۸۹ کتابدار کتابخانه عمومی شهید مطهری لردگان بود، دور نخست طرح باهم بخوانیم را در آن کتابخانه اجرا کرد و امسال مجری برگزاری دور دوم طرح در کتابخانه عمومی شهدای کاروان پیاده لردگان بود. وی با اشاره به نحوه انتخاب شرکت کنندگان گفت: در هر دو دور باهم بخوانیم، شرکت کنندگان را از میان اعضای پسر انتخاب کردم. برای انتخاب ۱۲ نفر، ترجیحم این بود که ۸ نفر از بچه هایی که در روخوانی و روانخوانی کتاب ضعیف و ۴ نفر از بچه هایی که به لحاظ درسی قوی هستند، را انتخاب کنم تا در کنار هم رشد کنند. خوشبختانه جلسات ما مثل کلاس درس بود. در هر جلسه ما بیش از دو ساعت کنار هم بودیم، با هم کتاب می خواندیم، افکار و تجربیات را به اشتراک می گذاشتیم، بچه ها از دغدغه ها و مشکلاتشان می گفتند و این ها همه، ما را همچون اعضای یک خانواده به یکدیگر نزدیک و همراه و همدل می کرد.

موسوی با اشاره به موضوعات منابع در ۶ حوزه علمی، مهارت‌های رفتاری، هویت انسانی، دین‌، تفکر نقّاد و بینش سیاسی، در خصوص محبوب‌ترین موضوعات شرکت‌کنندگان کتابخانه عمومی شهدای کاروان پیاده لردگان، گفت: استقبال بچه ها از کتاب های دینی خوب بود. کتاب «جای او خالی» را در گلزار شهدا خواندیم و برای بچه ها بسیار خوشایند بود. با این حال بلندخوانی کتاب «گل عزیز نرگس» به دلیل حجم زیاد، برای آن ها خسته کننده بود. علاوه بر این، بچه ها از انجام کارهای عملی بسیار لذت می بردند و به مطالعه کتاب «اسرار طبیعت» و انجام کاردستی علاقه بسیاری نشان دادند. از میان شیوه های مطالعه، بلندخوانی برای شرکت کنندگان کتابخانه ما مفید و اثرگذار بود. بلندخوانی به بچه ها همکاری را یاد می داد. ۸ نفر از بچه ها در زمینه روخوانی ضعیف بودند و از آن ها می خواستم با حرکت انگشت متن را دنبال کنند. بعد از پایان کتاب از هر یک از شرکت کنندگان سوال متفاوتی می پرسیدم و پاسخ های آن ها نشان می داد، همه به محتوا و مطالب ارائه شده دقت داشتند. متاسفانه این میزان از دقت در کتاب هایی که باید به صورت فردی خوانده می شد، وجود نداشت.

وی با اشاره به خاطرات شیرینی که در جریان اجرای طرح، شکل گرفت، گفت: نوید، شرکت کننده ۹ ساله کتابخانه ما، یکی از افراد مشتاقی بود که همیشه یک ربع زودتر از شروع جلسه در کتابخانه حاضر می شد. یک روز اما، ساعت ۵ بود و نوید هنوز نیامده بود. می خواستم با خانواده اش تماس بگیرم که مادرش زنگ زد و گفت نوید هنگام بازی زمین خورد و عمل جراحی داشت؛ حالا از بیمارستان مرخص شده اما اصرار دارد به کتابخانه بیاید. مادر نوید از من خواست او را قانع کنم که در خانه بماند و کمی استراحت کند. با نوید صحبت کردم و او راضی شد که استراحت کند. جمعه همان هفته به اتفاق چند نفر از شرکت کنندگان طرح باهم بخوانیم به عیادت نوید رفتیم.

موسوی ادامه داد: خاطره فراموش نشدنی دیگر مربوط به یکی از جلسات ساخت کاردستی بود؛ آن روز به بچه ها گفتم که می توانند از کاردستی هایشان به عنوان هدیه استفاده کنند. وقتی همه بچه ها، کاردستی هایشان را درست کردند، به آن ها پیشنهاد کردم در کتابخانه نمایشگاهی از دست سازه ها برپا کنیم. یکی از بچه ها ناراحت شد؛ وقتی علت را جویا شدم، گفت پدرش مدتی است که می خواهد برای مادرش هدیه ای بخرد اما نمی تواند و او تصمیم داشت کاردستی را به عنوان هدیه به مادرش تقدیم کند.

وی خواستار تداوم در اجرای طرح باهم بخوانیم شد و گفت: به اعتقاد من باهم بخوانیم یکی از بهترین طرح های نهاد کتابخانه های عمومی کشور است؛ طی این ۱۲ جلسه، بچه های کوچک تر از بزرگ تر ها یاد می گیرند. اعتماد به نفس آن ها تقویت می شود و این امر قطعا در زندگی یاری رسان آن ها خواهد بود. بعلاوه، ارتباط بین کتابدار و شرکت کنندگان عمق پیدا می کند. در این جلسات من در جریان مشکلات و دغدغه های بچه ها قرار گرفتم؛ دغدغه هایی که خیلی وقت ها صحبت درباره آن ها ما را به راه حل می رساند. این موضوع کتابدار و کتابخانه را به جزئی تفکیک ناپذیر از زندگی بچه ها تبدیل می کند.